میدانم...سبزه ای را بکنم خواهد مرد...می روم بالا تا اوج من پر از بال و پرمراه میبینم در ظلمت من پر از فانوسممن پر از نورم و شن و پر از دار و درختپرم از راه از پل از رود از موجپرم از سایهء برگی در آب چه درونم تنهاست...! 
نویسنده » محبوبه یاس . ساعت 11:1 صبح روز یادداشت ثابت - سه شنبه 92 آذر 27